بنزن

Cyclohexatriene

سیکلوهگزاترین

بنزول 

Benzol

فروش بنزن :

جهت خرید بنزن مرک ، سیگما ، الدریچ ، ساپلکو با خلوص بالا و نیز دریافت قیمت بنزول میتوانید از طریق سیستم های تماس با ما اقدام نمایید ، همچنین فروش سیکلوهگزاترین تولید شرکت های هندی و چینی و کره ای با خلوص بالا در حجم های متنوع توسط این گروه تجاری صورت میپذیرد. ارسال محصول بنزن جهت تمام نقاط کشور توسط این گروه بازرگانی صورت گرفته و از طرق مختلف قابل ارسال میباشد.

اطلاعات فنی :

Benzene

بنزن

CAS :

71-43-2

کد مرک (MERCK) :

101768- 101779- 101782- 101783- 101792- 109646

کد سیگما آلدریچ sigmaaldrich :

401765- 319953- 270709- 12540- PHR1310

فرمول شیمیایی :

C₆H₆

انحلال پذیری :

قابل اختلاط با الکل ، کلروفرم ، دی کلرومتان ، دی اتیل اتر ، استون و اسید استیک .

ناسازگاری :

ناسازگار با اکسید کننده ها (کلرات ها ، نیترات ها ، پراکسیدها ، پرمنگنات ها ، پرکلرات ها ، کلر ، برم ، فلوئور و غیره . دور از مواد قلیایی ، بازهای قوی ، اسیدهای قوی ، اکسواسیدها ، اپوکسیدها ، بسیاری از فلورایدها و پرکلرات ها ، اسید نیتریک نگهداری شود .

خلاصه :

بنزن ، یک ترکیب آلی است که به طور طبیعی در نفت خام یافت می شود و هنگامی که تصفیه شود یک هیدروکربن بی رنگ و بسیار قابل اشتعال است . اغلب از آن به عنوان یک واسطه در تولید سایر مواد شیمیایی استفاده می شود . حدود 80 درصد سیکلوهگزاترین در تولید سه ماده شیمیایی اتیل بنزن ، کومن و سیکلوهگزان مصرف می شود . بنزول به عنوان یک افزودنی بنزین ، درجه اکتان را افزایش می دهد و کوبش را کاهش می دهد . این ماده شیمیایی همچنین به عنوان حلال شیمیایی کاربرد دارد .

شرح :

این ترکیب بسیار پر کاربرد ، با فرمول شیمیایی C₆H₆ ساده ترین هیدروکربن آلی و معطر است که یکی از مواد اولیه پتروشیمی و جزء طبیعی نفت خام می باشد . این ماده شیمیایی بویی شبیه بنزین دارد و مایعی بی رنگ ،بسیار قابل اشتعال و فرار است ، بعلاوه ماهیتی بسیار سمی و سرطان زا از خود بروز میدهد .

 بنزول یک ماده طبیعی است که توسط آتشفشان‌ها و در آتش‌سوزی‌های جنگلی تولید می‌شود ، همچنین در بسیاری از گیاهان و حیوانات وجود دارد ، اما بصورت صنعتی از زغال سنگ و نفت به دست می آید . سیکلوهگزاترین به دلیل غیرقطبی بودن با آب غیرقابل اختلاط است اما به راحتی با حلال های آلی قابل اختلاط است .

برخی از صنایع از بنزن برای ساختن مواد شیمیایی دیگر استفاده می کنند که در ساخت پلاستیک ، رزین و نایلون و الیاف مصنوعی استفاده می شود . این ماده شیمیایی یکی از اساسی ترین ترکیباتی است که در ساخت انواع روان کننده های لاستیکی ، رنگ ها ، مواد شوینده ، داروها و آفت کش ها استفاده می شود . علاوه بر این بنزول در تولید پلی استایرن کاربرد ویژه­ای دارد .

این ترکیب شیمیایی ممکن است در محصولاتی مانند روغن های پایه ، چسب ها و رنگ ها ، حلال ها ، محصولات مراقبت از خودرو و سوخت وجود داشته باشد . این ماده  شیمیایی در هیدروکربن های پیچیده وجود دارد که ترکیبی از مواد آلی مختلف هستند که در طی پالایش نفت خام و قطران زغال سنگ تولید می شوند .

ساختار بنزن :

باین محصول یک هیدروکربن حلقوی با فرمول شیمیایی C₆H₆ است ، یعنی هر اتم کربن موجود در بنزن در یک حلقه شش عضوی قرار گرفته و تنها به یک اتم هیدروژن پیوند دارد .

طبق تئوری مداری مولکولی برای ساختار بنزول ، حلقه بنزن شامل تشکیل سه اوربیتال غیرمحلی π است که هر شش اتم کربن را در بر می گیرد ، در حالی که نظریه پیوند ظرفیت دو ساختار رزونانس پایدار را برای حلقه توصیف می کند.

اثرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی بنزن :

سیکلوهگزاترین به عنوان یک ماده سرطان زا شناخته شده است و با افزایش خطر ابتلا به سرطان خون و سایر سرطان ها مرتبط است . همچنین می تواند سایر اثرات نامطلوب سلامتی مانند کم خونی ، سرکوب سیستم ایمنی و آسیب به سیستم تولید مثل را ایجاد کند . همچنین شناخته شده است که باعث آسیب به سیستم عصبی مرکزی از جمله سردرد ، سرگیجه و گیجی می شود .

واکنش های بنزن :

سیکلوهگزاترین به دلیل ساختارش یک ترکیب آلی بسیار پایدار است . این ماده شیمیایی به آسانی تحت واکنش های اضافه قرار نمی گیرد . واکنش های افزایشی که شامل سیکلوهگزاترین است به دمای بالا ، فشار و کاتالیزورهای ویژه نیاز دارد . رایج ترین واکنش های مربوط به این ترکیب شامل واکنش های جایگزینی است . اتم ها و گروه های متعددی از اتم ها ممکن است جایگزین یک اتم هیدروژن یا چندین اتم هیدروژن در بنزن شوند . انواع مهم واکنش های جانشینی که شامل این محصول است عبارتند از آلکیلاسیون ، هالوژناسیون و نیتراسیون. در آلکیلاسیون ، یک گروه یا گروه های آلکیل جایگزین هیدروژن(ها) می شوند.

تاریخچه بنزن :

کلمه “بنزن” از “صمغ بنزوئین” (بنزوئین رزین) گرفته شده است ، یک رزین معطر که از دوران باستان در آسیای جنوب شرقی شناخته شده است. بنزن در سال 1825 توسط “مایکل فارادی” کشف شد ، او سیکلوهگزاترین را در مایع باقی مانده از روغن گرم شده نهنگ شناسایی کرد و نام ترکیب به دست آمده را “بی کربنات هیدروژن” نامید . در سال 1833 “ایلارد میتسچرلیخ” ، آن را با تقطیر اسید بنزوئیک ( از بنزوئین صمغ) و آهک تولید کرد و نام آن را به بنزین تغییر داد .

در سال 1845، “چارلز بلاخفورد منسفیلد”، که زیر نظر آگوست ویلهلم فون هافمن فعالیت علمی می کرد ، سیکلوهگزاترین را از قطران زغال سنگ جدا کرد . چهار سال بعد ، منسفیلد اولین تولید بنزن در مقیاس صنعتی را بر اساس روش قطران زغال سنگ آغاز کرد . به تدریج ، این حس در بین شیمیدانان ایجاد شد که تعدادی از مواد از نظر شیمیایی با این ماده مرتبط هستند ، که شامل یک خانواده شیمیایی متنوع است. در سال 1855 ، هافمن از کلمه “آروماتیک” برای تعیین این رابطه خانوادگی ، پس از ویژگی مشخصه بسیاری از اعضای آن استفاده کرد. در سال 1997 ، بنزن در اعماق فضا شناسایی شد .

روش های تولید بنزن :

سیکلوهگزاترین با روش های مختلفی از جمله اصلاح کاتالیستی ، ترک حرارتی و پیرولیز تولید می شود . متداول ترین روش مورد استفاده ، اصلاح کاتالیزوری است که شامل تبدیل بخش های نفتی به اجزای این ترکیب با اکتان بالاتر است . این فرآیند شامل استفاده از یک کاتالیزور ، معمولاً یک ترکیب حاوی پلاتین ، برای تبدیل هیدروکربن‌ها به بنزن ، تولوئن و زایلن است.

امروزه سیکلوهگزاترین که جزء طبیعی نفت است ، با چندین فرآیند از نفت به دست می آید . هیدرودآلکیلاسیون تولوئن شامل مخلوط کردن تولوئن و هیدروژن در حضور کاتالیزورها و دمای تقریباً 500 درجه سانتی گراد و فشارهای حدود 50 اتمسفر برای تولید بنزن و متان است .

هیدرودآلکیلاسیون گروه متیل را از تولوئن جدا می کند تا این ماده شیمیایی را تولید کند . عدم تناسب تولوئن شامل ترکیب تولوئن به طوری که گروه های متیل به یک حلقه معطر پیوند می خورند و سیکلوهگزاترین و زایلن تولید می کنند . بنزن را می توان از رفرمینگ نفت نیز به دست آورد که در آن از دما ، فشار و کاتالیزورها برای تبدیل اجزای نفتی به بنزن استفاده می شود که سپس با استفاده از حلال ها و فرآیندهای تقطیر می توان آن را استخراج کرد. منبع دیگر بنزن، بنزین پیرولیز یا پیگاس است .

برنامه های کاربردی سیکلوهگزاترین :

• از این ترکیب شیمیایی در ساخت سایر مواد شیمیایی مانند اتیل بنزن ، سیکلوهگزان ، کومن ، نیتروبنزن ، آلکیل بنزن ، پترولیوم بنزن و غیره استفاده می شود.
• سیکلوهگزاترین به سیکلوهگزان تبدیل می شود که برای تولید نایلون و الیاف مصنوعی استفاده می شود .
• از بنزول در فرآیندهای صنعتی مختلف از جمله در ساخت روان کننده ها ، پلاستیک ها ، لاستیک ها ، رنگ ها ، الیاف مصنوعی و غیره استفاده می شود .
• سیکلوهگزاترین در تهیه فنول کاربرد دارد . همچنین برای تهیه آنیلین مورد استفاده در رنگها و دودسیل بنزن مورد استفاده برای مواد شوینده استفاده می شود .
• این ترکیب پر کاربرد شیمیایی یک نمونه استاندارد برای اندازه گیری ضریب شکست است .
• می توان از این محصول به عنوان یک حلال و عامل تمیز کننده برای ابزارهای نوری دقیق ، صنایع الکترونیک و غیره ، استفاده کرد .
• از این ماده شیمیایی به طور گسترده به عنوان حلال و در صنعت پالایش نفت به عنوان یک ماده افزودنی برای افزایش عدد اکتان بنزین استفاده می شود .

کاربردهای موردی :

کاربردهای تحقیقات علمی بنزن :

سیکلوهگزاترین به طور گسترده در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار گرفته است و در انواع کاربردهای تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرد . از سیکلوهگزاترین برای مطالعه ساختار و واکنش پذیری ترکیبات آلی و همچنین برای مطالعه اثرات تشعشع و سایر عوامل محیطی بر موجودات زنده استفاده می شود . همچنین به عنوان حلال برای واکنش های شیمیایی و در تولید داروها و سایر مواد شیمیایی صنعتی استفاده می شود .

مزایا و محدودیت‌ها برای آزمایش‌های آزمایشگاهی بنزن :

سیکلوهگزاترین یک ترکیب نسبتا ارزان و در دسترس است که آن را به انتخاب خوبی برای تحقیقات تبدیل می کند . همچنین یک ترکیب بسیار واکنش پذیر است که آن را برای مطالعه واکنش پذیری ترکیبات آلی مفید می کند . با این حال ، این ماده شیمیایی به عنوان یک عامل سرطان‌زا شناخته شده است و با اثرات نامطلوب سلامتی همراه است ، بنابراین باید در آزمایشگاه با احتیاط رفتار شود .

خرید بنزن :

جهت خرید این محصول شیمیایی جهت کاربردهای ذکر شده در بخش فوق و نیز انواع دیگر کاربردهای آزمایشگاهی ، تولیدی ، صنعتی و تحقیقاتی میتوانید از طریق تماس با واحد فروش این مجموعه اقدام نموده و محصول شیمیایی بنزن را از برندهای مختلف و معتبر در حجم ها و بسته بندی های مختلف در کمترین زمان ممکن دریافت کنید.

پایداری و واکنش پذیری :

واکنش های هوا و آب   :

به شدت قابل اشتعال. کمی در آب حل می شود.

گروه واکنشی :

هیدروکربن ها، آروماتیک.

هشدارهای واکنشی :

به شدت قابل اشتعال.

واکنش های خطرناک و ناسازگاری ها :

به شدت با پنتافلوراید ید واکنش نشان می دهد.